Ciężka biegunka, uporczywe zaparcia, dręczący ból brzucha – zespół jelita drażliwego jest jednym z najczęściej diagnozowanych problemów z układem pokarmowym. Ale czy wszyscy ci pacjenci rzeczywiście cierpią na zespół jelita drażliwego, czy też jest za tym coś innego?
U osób dotkniętych chorobą zespół jelita drażliwego (RDS) często przypomina jazdę w górę i w dół. Początkowo nie mogą oni chodzić do toalety przez kilka dni, a następnie biegunka sprawia, że prawie już nie wychodzą z toalety. Zazwyczaj wiąże się to z silnym bólem brzucha i wzdęciami.
Typowe skargi
Typowymi objawami zespołu jelita drażliwego są nie tylko zaparcia, biegunka, ból i wzdęcia brzucha, ale także uczucie pełności, odgłosy jelit czy śluz w stolcu. Jako objawy mogą wystąpić naprzemienne miękkie i twarde stolce, uczucie niepełnego defekacji, dyskomfort, uczucie ucisku w podbrzuszu dolnym lub prawym górnym brzuchu, ale także bóle pleców, głowy i stawów.
Zespół jelita drażliwego czy nietolerancja pokarmowa?
Pojawia się jednak pytanie, czy nie jest to również nietolerancja żywnościowa. Jednak znane porady dotyczące spożywania śliwek, świeżo wyciskanych soków owocowych lub przetworów mlecznych mogą pogorszyć stan, jeśli pacjent cierpi na nietolerancję fruktozy lub laktozy.
Osoby z podejrzeniem lub nawet rozpoznaniem jelita drażliwego powinny mieć możliwość badania na obecność słabych punktów enzymatycznych i nietolerancji pokarmowych.
Szacuje się, że w Austrii co piąty do siódmy cierpi na zespół jelita drażliwego. Jest ona bardziej powszechna u kobiet niż u mężczyzn. 2,8 mln przypadków zwolnień lekarskich w Austrii rocznie można przypisać samej tylko tej grupie chorób. Czynniki takie jak stres, złość lub inne problemy psychologiczne są często czynnikami wyzwalającymi. Przyczyną może być również proste zakażenie jelit.
Mikroelementy takie jak cynk, glutamina i kwas pantotenowy wspomagają choroby jelit.
Leczenie zespołu jelita drażliwego
Obecnie pacjenci z chorobami jelita drażliwego przepisywane są zazwyczaj leki o działaniu przeczyszczającym, zmniejszającym biegunkę lub skurczowym. Stosowane są również leki przeciwdepresyjne, które przede wszystkim służą obniżeniu progu bólu u pacjentów.
Oprócz leczenia osoby dotknięte chorobą mogą jednak korzystać ze specjalnych preparatów zawierających wybrane mikroskładniki odżywcze, takie jak cynk, glutamina i kwas pantotenowy, które zostały opracowane w celu zapewnienia odżywczo-fizjologicznego wsparcia w chorobach jelit.
Ponadto, psychoterapia, hipnoza, techniki relaksacyjne i/lub trening wytrzymałościowy przynajmniej dwa razy w tygodniu mogą mieć pozytywny wpływ na zdrowie pacjenta.
„Lekarz prowadzący potrzebuje dużo doświadczenia i intuicji. Nie ma jednolitej terapii, każdy pacjent musi być leczony indywidualnie. Na przykład w jednym przypadku zmiana diety może być korzystna, w drugim – hipnoza jelit, mikroskładniki odżywcze, psychoterapia lub ich kombinacje. Sztuka medycyny polega na rozpoznawaniu, kiedy i dla jakich objawów terapia ma sens” – podkreśla dr Walter Wührer, lekarz ogólny i holista w Salzburgu.
